Geen neerslag van betekenis 

 

 

We zijn aan het opruimen en zouden ons moeten schamen. Wat we opruimen is geen afval of rotzooi. Niets is stuk of versleten en al helemaal niet tot op de draad. Een sportieve regenjas is nauwelijks gedragen. In een zwemtas zit een duikbril met snorkel en een zwembroek. De duikbril is hoogstens drie keer onder water geweest. Mijn 'Speedo' zwembroek heb ik twee seizoenen om de billen gehad, maar hij moet wel weg; aanstoot geven is strafbaar.

Wijn- en bierglazen hebben zich gestadig opgestapeld; de bacchanalen zijn voorbij. Onze drinkebroers zijn afgekickt of gesneuveld, hun glazen zijn verweesd achtergebleven.

In een hoek van de berging staat een partijtje Spaanse kruiken. 'Daar zijn ze gek op in Nederland', beloofde ene Juanito Snorremans in Benidorm in 1972. Geen hond wilde ze. Verder  nog een luchtbevochtiger met de naam Fred, 6 m. eiken plint, 40 cd’s met All Greatest Hits, nog wat braad- en stoofpannen en drie dozen curiosa, veel curiosa.

Er is een stuk ontwikkeling aan ons voorbij gegaan. We zijn jagers en verzamelaars gebleven, eekhoorns die in het voorjaar hun ongebruikte wintervoorraad naar buiten kieperen en in het najaar even vrolijk nieuwe eikels naar binnen slepen. Morgen brengen we onze eikels naar de Emmaus. Andere eekhoorns zijn er gek op.