Geen neerslag van betekenis 

 

 

Shula Rijxman, opperbaas bij de Publieke Omroep wil meer gewone man zien op tv. Ze ervaart de afwezigheid van gewone mannen als een groot gemis, althans op haar tv-scherm. Ik zeg tegen mevrouw Rijxman: kijk eens naar het journaal, naar EenVandaag, Max, Kassa of Heibel langs de lijn. Hoeveel gewoner wilt u het hebben? De Jan Gewonen staan in de rij om hun gevoelens over alles en iedereen luidruchtig op te boeren uit hun verzuurde onderbuiken. Het lucht zo op.

Maar misschien is wat ik als gewone man beschouw, helemaal geen gewone man. De G.M. is een lastig fenomeen en moeilijk te definiëren.

Ik zie twee soorten gewone mannen. De gewone man van vóór Trump en die van erna, ofwel de voor-Trumpers en de na-Trumpers. De voor-Trumper is van alle tijden: arm, laagopgeleid, man, blank en boos. Je weet wat je aan hem hebt. Hij is trots op zijn gewoon-zijn, baalt van zijn armoe en de rest zal hem worst wezen, waar hij overigens een groot liefhebber van is.

De na-Trumper is een ander geval: minder arm, beter opgeleid, niet persé blank en vaker een vrouw. Boos is hij nog steeds.

Na-Trumpers zijn moeilijk als zodanig te herkennen. Iedereen kan wel een na-Trumper zijn. We zullen ze pas herkennen wanneer ze uit de kast komen en hun op zolder verstopte vlaggen uitrollen om vanuit alle windstreken met wapperende banieren op te trekken naar onze residentie. De Mars op Den Haag, het is een kwestie van tijd.

Trouwens ook onder de elite vind je voor-Trumpers en na-Trumpers: de organisch gevormde elite en de zelfbenoemde. In de Mars op Den Haag loopt de zelfbenoemde elite voorop in de optocht. Zwaaiend om het hardst.